Obowiązujący Kodeks kamy przewiduje jeden typ czynu zabronionego o znamieniu kwalifikującym ze względu na działanie sprawcy w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności. Zgodnie z art. 191 § 2 k.k. kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
W toku prac legislacyjnych nad nowelizacją prawa karnego, prowadzonych w Ministerstwie Sprawiedliwości, rozważano możliwość wprowadzenia kwalifikowanego typu przestępstwa uporczywego nękania innej osoby lub osoby jej najbliższej w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności (art. 190a § 3 k.k. według projektu z dnia 25 stycznia 2019 r.).
Ostatecznie jednak, po zapoznaniu się z wynikami uzgodnień międzyresortowych i konsultacji społecznych, projektodawca nie zdecydował się na włączenie projektu tego unormowania do rządowego przedłożenia wniesionego do Sejmu w dniu 14 maja 2019 r. (druk sejmowy nr 3451). Projekt ten przewidywał natomiast zaostrzenie kary m.in. za podstawowy typ przestępstwa nękania z pozbawienia wolności do lat 3 na karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przestępstwa tego typu cechują się bowiem znaczną szkodliwością społeczną.
Uchwalona w dniu 13 czerwca 2019 r. ustawa o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw nie weszła w życie, gdyż Prezydent RP skierował ją do Trybunału Konstytucyjnego w ramach kontroli prewencyjnej.